Tarih acıtır: Berlin Duvarı Neden ve Ne Zaman Yapıldı?

Valla bu insanoğlu manyak. Bakın yemin ediyorum normal değiller. Keşke normal olsalardı, bunca insan acı çekmeseydi.

Bu resimde gördüğünüz duvar, meşhur Berlin Duvarı. Daha doğrusu Berlin Duvarı’nın küçük bir bölümü. Duvarın çok büyük bir bölümü artık yok. (Neyse ki yok!) Yıkılmış ama belli yerlerde böyle sembolik olarak bırakılmış.

Yıkılan duvarların olduğu yerlere de izler koymuşlar. Ben bir saat kadar o izleri takip ederek yürüdüm ama bitecek gibi değillerdi. Tam 46 km. Yani şöyle düşünün, Kadıköy’den Avcılar’a kadar!

Duvar deyip duruyorum ama bu duvarın hikayesini buraya gelmeden önce ben de bilmiyormuşum meğer. En azından bu kadar hazin olduğunu bilmiyormuşum.

Hikaye şöyle:

1939 yılında 2. Dünya Savaşı başlamış. 1945 yılında da bitmiş. Bittiğinde Almanya işgal edilmiş. Ve Almanya’nın başkenti olan Berlin de işgalciler tarafından 4 bölüme parçalanmış. Sonra bu dört bölümün üçü aralarında birleşmiş ama biri birleşmeyi kabul etmemiş. Kabul etmeyen ülke de Sovyetler’miş.

Sovyetler, Doğu Berlin’i almış. Diğerleri de Batı Berlin’i. (Diğerleri: Fransa, İngiltere ve Amerika.)

Neyse, Sovyetler, Batı’yı ve yönetim şeklini sevmemiş. Komünizm istiyormuş çünkü. O yüzden de kendi bölümleri olan Doğu Berlin’den Batı Berlin’e geçilmesini ve hatta ülkeden çıkılmasını yasaklamışlar.

1945’te başladı ya bu hikaye, işte 1952 yılında iyice delirmiş Sovyetler. Doğu-Batı arasına dikenli tel çekmişler. Sonra bakmışlar, dikenli tel de kesmiyor ve 1961 yılında duvar örmüşler. Her yere de yüzlerce gözetleme kulesi koymuşlar.

Ve böylece Doğu Almanya’dan çıkış tamamen yasaklanmış. Ne Batı Berlin’e ne de başka bir ülkeye çıkamıyormuş insanlar. Açık cezaevi resmen!

Bu yüzden uzun yıllar insanlar Batı’daki ailelerini, sevdiklerini görememişler. Arada kaçmayı başaran kişiler olmuş tabi. Tüneller kazarak, balonlar yaparak, duvardan atlamaya çalışarak kaçmaya çalışmışlar. Hatta denizaltı yapan bile olmuş. Ama birçoğu kaçamamış. Bir kısmı da kaçmaya çalışırken askerler tarafından vurulup öldürülmüş.

Sonra, 1989 yılında başa gelen hükümet, Doğu Almanya’dan çıkmaya izin vermiş nihayet. Sonra da duvarın artık kalkacağı açıklanmış ve bunun üzerine de binlerce insan iki taraftan duvara akın etmiş. 1990‘da da resmen yıkılmış duvar.

Artık duvar yok. Sadece belli yerlerde sembolik olarak var. Çok güzel resimler yapılmış her yerine. Rengarenk grafitiler, resimler, karalamalar, eskinin acısını gölgelemek için renklendirmiş duvarı.

Buraya neden Utanç Duvarı (Schandmauer) dendiğini hissediyorsunuz gezerken. Benim gibi sulu gözlüyseniz de ağlıyorsunuz istem dışı.

Neyse, öyle ya da böyle, Berlin’e gelir gelmez yapılması gereken ilk şey bu duvarı görmek sanırım. Bu duvarı görmek, insanların neler yaşadığını anlamak ve sonra da şehri gezmeye devam etmek. Ben mi? Ben tüylü ellerimden geldiğince gezdim her yeri. Berlin hem eğlence hem de acı dolu. Ama gezilecek en güzel şehirlerden biri bence!

Bu arada yukarıda gördüğünüz fotoğraf East Side Gallery‘den. East Side Gallery, Berlin Duvarı’nın yıkılmamış bir bölümü. 1,5 kilometre boyunca uzanan bu duvarın doğu yüzü böyle güzel resimlerle dolu hep. Batı yüzü de karışık graffitilerle dolu. Burası aynı zamanda dünyanın en büyük açık hava galerisi olarak da geçiyor.

Bu fotoğraf da duvarın yıkıldığı yerlerden birinde çektim. Yıkılan duvarın yerine böyle levhalar, oklar ya da taşlar koymuşlar. İnsanlar ayaklarını koyup fotoğraf çekiyorlardı, ben de girdim aralarına.